Beweeg me voort.
Lees mijn gedichten maar,
zie maar dat ze altijd over jou zullen gaan,
het boeit me niet of ik alleen ben,
of zal leven met een traan.
Ik blijf hoop houden,
want stukjes puzzel vallen te samen,
die ik heel apart vind,
jij jonge dame.
Als ik zie, hoor, merk,
wat ik elke dag mee maak.
Dan blijft het te samen komen.
Grootste puntje dat ik zie,
is dat het jou ook niet los laat.
Ik bedoel, als ik gewoon een boodschap doe,
doe ik dit niet om jou toevallig te zien.
maar om mijn appel en energy's te kopen.
Nou ben ik altijd wel leven dankbaar,
als ik je wel daar zie daar niet van.
De handellingen die je neemt,
zijn zo overduidelijk.
Dus vraag ik mij af,
vanwaar het masker.
Je wilt niet dat mensen denken de je me leuk vind,
zei je zelf: "Straks denkt ze nog dat ik je leuk vind",
Reageerd afgesloten en kort af,
maar neemt wel plaats aan de kassa naast waar ik stond,
terwijl het totaal niet nodig was.
Krijg te horen dat je mijn gedichten leest,
wat ik al wist,
maar wat vind je erg,
Dat ik blijf schrijven,
of dat ik zoveel om je geef?
Je hoeft niet bang te zijn voor mijn liefde,
je hoeft niet bang te zijn dat ik je zal verlaten,
je hoeft niet bang te zijn voor het leven,
Net zo goed dat ik niet bang hoeft te zijn,
maar eerlijk.
Ik ben het ook niet, want doe nogsteeds mijn boodschap,
als ik richting jou huis bij iemand moet zijn,
ga ik ook gewoon.
Waarom, ik laat me niet aan de kant zetten door niemand,
Ik heb een goed hart en zal niemand wat doen.
Ik leef gewoon me leven,
al weet ik het kan veel beter,
ik probeer vast te houden aan het goede,
en te blijven hopen voor een beter morgen,
met jou.
Ik zou het mooi vinden als iemand zolang voor mij blijft gaan,
Als ik het duidelijk te zien krijg,
dan zou ik er ook voor gaan,
omdat dat echte liefde is.
Ken je dat stukje uit "Dear John"
Ze zeg dan,
"Ik ben niet bang voor je",
waar hij op antwoord:
"ik wel voor jou".
Dat gevoel heb ik ook.
Bang je te kwetsen,
bang dat je geen echte liefde zal krijgen,
bang dat ik fouten maak,
bang dat mensen je pijn zullen doen.
Weetje angst is een onderdeel van liefde,
Angst maakt men sterker,
Je draagt een masker,
Niemand die het ziet,
Niemand behalve ik.
Maar goed ik kan niet leven met een masker,
heb het jaren gedaan,
maar werd er niet beter op.
Nu zeg ik eerlijk wie ik ben,
wat ik wil, waar voor te gaan.
Want wil nogsteeds jou liefde in mijn bestaan.
En ja het is angstig niet te weten wat er gaat komen,
Maar fuck it, that's life,
Wie niet waagt die niet wint,
wie niet schijt die niet stikt,
enige wat ik zie,
is een super gelukkig gezicht van jou.
je gedrag, reacties, je doen en laten,
op momenten dat je mij ziet.
Je functioneren wordt anders,
Voorheen dacht ik dat ik achtelijk was,
dat ik het me maar verbeelden,
maar elke keer,
elke keer zie ik het weer.
Ik geef mijn liefde voor jou niet op,
nooit zal ik toe geven aan het niets,
en proberen zonder je te leven.
Zou toch niet lukken,
want je bent altijd bij me.
De film "The mask"
leuke film,
Maar het masker moet gebroken worden.
want het neemt het leven over.
en het masker kan soms handig zijn,
maar goed is het niet.
Ik vertrouw mijn hart,
mijn ziel,
en geest,
Ik geloof in het bestaan,
van het gevoel,
dat ik altijd zal koesteren.
Ik zal leven met het mooiste gevoel van het leven.
en ik geloof het, want het heeft mij,
al zoveel beter gedaan,
En nog, sta niet meer stil en beweeg me voort.