Ja, hier ben ik weer.
Nog steeds met de zelfde problemen, hetzelfde gezeik.
Ben nog niet ontwaakt van deze ellende.
Heb mijn eigen wereld om me heen gemaakt, draai overal omheen.
Voel het, laat het in je vloeien, de haat die ik voel.
Ben uitgemergeld, aan het rotten , en heb het koud.
De problemen in mij, de immense leegte, het gat in mijn hersens.
Mijn leven is al bepaald, dit is mijn lot.
Het onophoudelijke lijden, de steken, het niet meer kunnen rechtstaan.
Ben naar beneden gevallen, al mijn botten gebroken.
De leugens, ik vertel er is niks anders, het doorboord me hart.
Ik wil er tegen vechten, maar alles om me heen is donker.
Het zuigt mijn krachten uit mijn pijnlijke lichaam.
Ik moet deze cirkel doorbreken, er is een begin.
Maar dan , als ik er bijna ben gaat er weer wat fout.
Ik slaap niet meer, rusten zit er niet meer in.
Ik smeek, maar geloof niet dat er daarboven wat is.
Zal dit wel verdient hebben, de angst voor het nieuwe leven.
Ik schrijf, omdat mijn bloed brand, het wil eruit.
Ik ben stuk, deze haat heeft me overdonderd.
Nooit gedacht dat het zo diep zal gaan.
Vroeger dacht ik niet zoveel, nu denk ik aan alles wat me is aangedaan.
De leed die ik nu heb, ik schrik ervan, als een klap in mijn gezicht.
Ik trek me terug, krijg geen lucht, mijn keel wordt dichtgeknepen.
De woede, de druk in mijn hoofd, alles is chaotisch.
Soms op de heldere momenten probeer ik te hopen dat alles goedkomt.
Maar ben verstijft, ik schreeuw tegen iedereen en alles.
Het moet mijn lichaam uit, mijn hart uit, mijn hoofd uit.
De vechtlust is er nog, maar is het zinloos.
Elke keer maak ik dezelfde fouten, tranen van onbegrip.
Was er maar een wondermiddel voor dit.
Mijn pen vraagt om me, hij wil mij verlossen.
Nu schrijf ik, maar weet dat het tijdelijk is.
Hij laat me zien wat er mis is met me, het doet me wat.
Voorlopig moet ik naar adem snakken.
Voel me botten kraken, me bloed stromen, mijn hoofd kloppen van de haat.Iets fokt me op, het maakt me woedend, het doet me pijn.
Probeer erachter te komen wat het precies is, mijn verleden telt ook mee.
Het vernietigt alle gevoelens in mijn lichaam.
Normaal denken zit er niet meer in, er zit een schaduw om me heen.
Gevoelloos, omdat de waarheid maar niet gevonden kan worden.
Het kan gevonden worden, de kern van dit probleem.