koning
De troon,
en daarop gezeten,
heb ik een heel land gezien,
maar wat konden zij weten...
Het oppervlak voor me
schreeuwt van eentonigheid,
geen reliëf of hiaten
ik zoek er naar een onderscheid
Het is rustig onder een kroon,
maar ook eenzaam en ergens zelfberoof,
veel liever was ik een onderdaan
en had ik gevochten voor waar ik in geloof .
en daarop gezeten,
heb ik een heel land gezien,
maar wat konden zij weten...
Het oppervlak voor me
schreeuwt van eentonigheid,
geen reliëf of hiaten
ik zoek er naar een onderscheid
Het is rustig onder een kroon,
maar ook eenzaam en ergens zelfberoof,
veel liever was ik een onderdaan
en had ik gevochten voor waar ik in geloof .
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Donderdag, april 05, 2012 21:29 |
| Vechten heeft geen zin, geeft geen vertrouwen. Samen bouwen en samen werken, hand in hand. | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, april 05, 2012 15:06 |
| een keuze kan zwaar vallen | |
| ela: | Donderdag, april 05, 2012 12:29 |
| Een koning die wil vechten, rijd vooraan uit het kasteel, maar staat op veilige afstand tijdens de strijd. ela |
|
| Antonie: | Donderdag, april 05, 2012 12:08 |
| Vechten is toch niet de weg, of het moet wel erg tegen je geloof ingaan lupa ?? |
|
| kelo ami: | Donderdag, april 05, 2012 09:31 |
| je kunt nog altijd vechten waar je in gelooft... groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lupa | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2012 | ||
| Thema's: | ||