Als ik juist sprak over hemelen,
spuw ik nu metaal in 't gezicht,
stenig je glimlach tot rode tanden,
drink je bloed, dood je dood,
kruisig het leven tot in oneindigheid,
want wie spreekt is te simpel,
"Je bent lief en ik wil je niet kwetsen, maar..."
maar je gaat het toch doen,
dus hou al maar je mond,
ik draag nu het stalen schild,
woorden snijden nu jouw vlees,
verdrink in je zee van onbeluisterde excuses,
stort op je rots vol goede bedoelingen,
zwijg leven, zwijg,
als ik zei dat ik van je hield,
doe ik dat nog maar ik zwijg stil.