ik draag zwart
omdat jij genomen hebt
wat ik bezat
veel bloot om jou
de pijn te laten zien
het lijf waarvan ik gruw
nog sijpelt af en toe
die grote rode vlek
over het wit dat ik ooit was
dan schreeuw ik
in mijn slaap als jouw handen
mijn onschuld doden
word ik gebroken wakker
in lamlendig grijs
dat niet wil wijken
ben in wit gestorven
alleen mijn lijf in
zwart en bloot is nog niet dood
wil melker
21/03/2012
Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 22, 2012 02:59 |
Inderdaad, dit doet bijna pijn! Groetje, Jacky |
|
ela: | Woensdag, maart 21, 2012 15:25 |
Soms is verlies net als dood gaan van de geest, terwijl het lichaam enkel nog bewegen kan. ela |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, maart 21, 2012 09:14 |
Het misbruik in diep rakende woorden neergezet Wil, het grijpt me aan en doet me huiveren. Een zonnige dag met liefs wens ik je, Anneke |
|
liesjequilt: | Woensdag, maart 21, 2012 07:45 |
Oeps, heftig. Er komt vast wel weer kleur Wil. gr. Liesbeth |
|
trucker klaas: | Woensdag, maart 21, 2012 07:30 |
sommige valse starts kennen geen tweede kans slechts een verloren race .... groet ,klaas |
|
windwhisper: | Woensdag, maart 21, 2012 06:41 |
pot jan dikkeme, dit doet bijna pijn bij het lezen, zo aanrakend is het goede morgen Wil warme groet Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 maart 2012 | ||
Thema's: |