Liefde?
Niet veel te doen,
maar ik vermaak me prima zo.
Een vrijdag avond niet echt als toen,
Maar wel een rustige flow.
Bier is huis,
maar niks gedronken.
Er is iets pluis,
weer in gedachten verzonken.
Toch voel ik een positieve drijf,
die mij laat voort bewegen.
Stekend in mijn lijf,
maakt het mij ook zo verlegen.
Na niet verlegen,
ik voel vooral spijt.
Spijt van wat ik gedaan heb,
en hoe ik denk en doe.
Maar toch is er weer die andere kant,
en doe ik het toch aardig goe.
Ook al maak ik fouten,
ik geef ze toe.
Ik zie het onder ogen en verander er wat aan.
Liefde vergt geduld, soort promotie in een baan.
Blijven leren van jezelf, en van een ander.
openstaan, wees een ontvanger.
Maar laat je niet verblinden door bedrog,
eerlijkheid is sowieso het beste.
Duidelijkheid, weten waar je aan toe bent,
zodat er vervolg stappen kunnen ondernomen worden.
Niet treuzellen,
dat brengt twijfels met zich mee.
Twijfels is een misschien,
nogsteeds geen ja of nee.
Zonde van de tijd,
Raak en niet meer loslaten.
Het is gewoon een feit,
mensen zullen nogsteeds blijven praten.
Ik begrijp niet dat het zo moet,
maar toch ook weer wel.
Ik snap niet dat ik reageer
nogsteeds op de zelfde manier.
Maar toch weer anders,
snap het niet meer.
maar toch ook weer wel.
Raar genoeg kan ik het eens zijn met alle gevoelens,
Maar toch kijk ik raar tegen de manier waarop.
Snap je me nog?
Gek genoeg of zo gewoon.
Wat niet gewoon is, tot je er besef van krijgt.
Mensen kennis is best van belang.
Als iemand je raakt,
zijn woorden soms brekend en hersen krakend.
Soms is lief zijn dom, hart dodend,
wordt het zo gewoon.
Maar hoe vind je een evenwicht,
Ik zou zeggen door tijd en aandacht.
Geloof en vertrouwen.
Eerlijkheid en oprechtheid.
Barmhartigheid, teder en warm.
Dat de dagen langer duren,
men langer geniet van uren.
Kunnen lachen om kleine ruzies,
woorden die gewoon nodig zijn op zijn tijd.
Woorden die het leven veranderen raak je ook weer dingen kwijt.
Leven is hard maar gebeurd bij zoveel.
Moet ik nou huilen, me grijpen bij de keel.
Pff zo lang ik adem, zal ik blijven gaan,
gaan voor een beter bestaan.
In me eentje of met iemand.
geloof nogsteeds het wordt jou hand.
Maar je wilt rust,
ik geef je die rust.
Zal hier blijven schrijven,
in het geval dat je wat leest.
Gewoon over mijn gebeurtenissen,
mijn leven zoals ik het wil leven.
Zal je bewijzen wat ik kan,
wie ik ben,
Je zal het lezen,
geschreven met de pen.
Je zal het zien als ik ga over vloeren.
Of horen als ik een rondje ga toeren.
Hou vast aan dromen,
Hoop voor morgen,
Geloof in die rede.
Vecht met al wat je hebt.
Overdenk je zonden,
Begrijp de gevoelens,
Van jezelf en van een ander.
Relatieveer, bekijk perspectieven.
Zie het kleine en het grote,
of het grote maar toch het kleine ervan.
Kan je niet van jezelf houden,
kan je ook niet van een ander houden.
ritme zoals het hoort,
rustig en beheerst,
toch snel en effectief.
Maar met geduld en medeleven.
Maar ten alle tijden,
Vertrouw op jezelf,
Wie je bent,
wat je geloofd.
Waar je voor staat,
waarom je iets doet,
Maar vooral, waar het om draait???