De dag 29 januari 2012
Klein houten kruisje.
Jij levensloop gelegd
in koele paupers aarde.
Wat zoek, wat verscholen
voor een eenling van waarde.
Een lichte murmel bries
ontwarde wat gekrast stond.
De weinige aandenkplantjes,
welke hier ietwat berooid groeien
noden aan tot bede, dus Weesgegroet.
Ingekort verhaal, altijddurende smart.
De onze, eigen of van ver en onbekend.
Deze gammele schrale vertoning
roert steeds op het hart,
laat voorbijgangers staan blijven.
Klein houten kruisje,
zo neergepoot in Vlaamse klei,
hoe stroef is toch je taak, stilzwijgend
het bestaan offer te verdietsen.
Rust jij hier zacht, terwijl ik weer verder ga.
Arme kruisje…