Nefast
Over theewater gesproken.
Geen vleugellamme vogel
ontstijgt de as van verschroeide aarde,
gedoogt neerwaartse druk,
of wijkt voor bittere rampspoed.
In stofpluimen lijkt zich zowaar
een gezicht af te tekenen.
Het moet in de verbeelding zijn
van de verworpenen die
hun eigen schaduw opwerpen.
Zoals zo vaak tijdens
de naborrel van berustende
stamgasten in de lokalen van angst.
Een opschalend gemoed ten spijt,
het verhult niet de symboliek
van ineenstortende strijdkracht.
De rimpelloze vijver weerspiegelt
louter het evenbeeld.
In water van heldere, koude thee.
Geen vleugellamme vogel
ontstijgt de as van verschroeide aarde,
gedoogt neerwaartse druk,
of wijkt voor bittere rampspoed.
In stofpluimen lijkt zich zowaar
een gezicht af te tekenen.
Het moet in de verbeelding zijn
van de verworpenen die
hun eigen schaduw opwerpen.
Zoals zo vaak tijdens
de naborrel van berustende
stamgasten in de lokalen van angst.
Een opschalend gemoed ten spijt,
het verhult niet de symboliek
van ineenstortende strijdkracht.
De rimpelloze vijver weerspiegelt
louter het evenbeeld.
In water van heldere, koude thee.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Dinsdag, januari 24, 2012 06:38 |
| heel bijzonder je sfeer boeit me warme groet Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||