Ik leg me neer in het stroomgeweld,
telde nog sterren tot middernacht
maar zacht en zwart werd de weemoed;
heb mij zowel levensmoed als lust ontveld,
het is doods wat in mijn aderen broedt.
Mocht dit leven heten, moest dit leven zijn
ontneem mij dan alle adem (die ik zeker nood)
want apathie en bloot klinkt zoveel beter
dan iets te verliezen hebben, het is de pijn
die me overwint op de vierkante meter.
Auteur: Erwin. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 23 december 2011 | ||
Thema's: |