Ik laat u mijn kleurenpalet zien en zeg
alarmkreet Zwart die het onhoorbare
doet schokken
Prachtig Wit dat het vluchtig steekt
Geel honing teruggetrokken op mijn huigje
Blauw vaalbleek dat de doorzichtigheid doorprikt
Groen dat nachtelijke treden verlicht
Rood dat de rommel van de ideeën tapt
Grijs dat op de horizon
het trillende ei van de dageraad legt
Roze van de verwante wind
die de rimpels van de wereld wegblaast
Woorden
arme woorden
Om de onzichtbare stier van de wolken te temmen.
(geïnspireerd geraakt door de kleuren, het lezen van haar gedicht:
"geen duit" van de schrijver: wervelde regenboog)