het koor zong rood
zakte langzaam weg
het orkest speelde
de blauwe symfonie
hij dirigeerde
met vriendelijke lach
rechtlijnig de kleuren
in flarden muziek
het applaus
was dood hout
met koperen echo’s
stervend in groen
alleen het publiek
viel uit de toon
zij dansten stilte
in de coulissen van hun geest
wil melker
08/12/2011
Patrick Rottier: | Donderdag, december 08, 2011 19:11 |
waar een nieuwe melodie zwanger van melangolie schuchter zijn eerste nootjes speelt. Prachtig, Wil, ik hou van stilte grdichten,..... |
|
ela: | Donderdag, december 08, 2011 16:09 |
Om het even hoe het klinkt, er is altijd wel iemand die er baat bij heeft. ela |
|
M-Rose: | Donderdag, december 08, 2011 11:02 |
ze dansen stilte en volgen hun eigen smaak door het leven en ook de blauwe symfonie in natuur speelt elke melodie | |
windwhisper: | Donderdag, december 08, 2011 09:47 |
indrukmakend Wil sterk geschreven liefs Cobie |
|
trucker klaas: | Donderdag, december 08, 2011 05:55 |
een moeilijk publiek :( ach ,als het maar klinkt :) goedemorgen ,klaas |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 december 2011 | ||
Thema's: |