Gebroken hart
Diep van binnen voel ik mijn hart dat gebroken is door intens verdriet.
Ondanks alles lach ik van buiten en huil ik veel van binnen,maar niemand die dat aan me ziet.
Ik denk dat ik de enige ben die weet hoeveel pijn ik voel.
Dat er niemand is die mij begrijpt en die kan weten hoe ik me van binnen voel.
Maar soms als ik verdrietig ben laat ik mijn masker zakken.
En dan komt er iemand die mijn handen vast zal pakken.
Iemand die mij wil helpen om samen met mij de strijd aan te gaan.
Die persoon zal uit het niets ineens naast mij gaan staan.
Hij of zij helpt me om de dagen door te komen en om mijn lach weer terug te brengen.
Ik krijg dan zoveel kracht en zoveel warmte die mijn verdriet zal verzengen.
Dat is die ene die met me mee zal vechten en die naast me blijft staan.
Is er dan toch iemand die oprecht om mij geeft en die altijd naast mij zal staan ?
Steeds vaker is het zo donker om mij heen al schijnt de zon.
En vaak weet ik niet eens meer hoe de dag voor mij eigenlijk begon.
Ergens in een klein hoekje zitten wenen zonder dat iemand mij ziet.
Dat zou ik zo graag willen maar hoe ik het ook probeer het lukt me niet.
De tranen lijken opgedroogd en niet te willen stromen.
En ik vraag elke dag aan de heer of hij me kan zeggen hoe dat nu zover is gekomen.
Komt er op een dag een einde aan de pijn die ik in mijn hart mee moet dragen ?
Zal er ooit iemand zijn die mijn hart kan lijmen en die mij helpt om mijn pijn te dragen ?
Is er dan niemand die voelen kan dat ik zo intens met mezelf in gevecht ben.
Dat ik moet knokken om er achter te komen of ik mezelf wel zo goed ken.
En ineens is er iemand die zomaar mijn leven instapt en die mij zonder woorden zegt.
Jij bent geweldig en niet verkeerd,jij bent mijn soulmaatje jij bent echt.
Hoe dankbaar ben ik voor die ene persoon die mijn leven wil veranderen.
Zo intens gelukkig en toch vol vragen dankzij al het gepraat van anderen.
Daar doorheen prikken kost zoveel moeite en roept zovele vragen op in mijn hart.
En hoe ik ook vecht en hoe ik strijd met mezelf het bezorgd me elke dag meer en meer smart.
Ik weet niet hoe ik om moet gaan met de liefde die een glimlach of een hand op mijn schouder aan mij geeft.
Hoe ik moet vechten tegen de onzekerheid die in mijn hart voort leeft.
Een ding is dankzij die ene persoon zo helder als kristal.
Die ene zal er altijd voor me zijn bij elke nieuwe val.
Dat is mijn enige zekerheid die ik heb in een leven gevuld met heel veel smart.
Van die persoon houd ik met heel mijn gebroken hart.
X