de bloementuin
in lentegeur
de eerste oogopslag was zon
je lach
een warme rode kleur
met voorjaar in verschiet
maar ik zag
horizonnen dwalen
achter donkere frons
scherpe kammen
diepe dalen
onbegaanbaar voor elk van ons
jij hebt je pad te gaan
ik kan enkel zwaaien
wil je nog even blijven staan
wil melker
24/11/2011
Kaatjes Tralalaatjes : | Donderdag, november 24, 2011 14:26 |
Doet me denken aan Jessica. Die ken je niet, maar wat me aan Jessica opviel was dat ze kleine borsten had. "Sterker nog, zei ze, ik heb geen borsten. Ze zijn geamputeerd." Dit ontroerde mij. Een vrouw zonder borsten. Dat wens je toch je ergste vijand niet toe? Anyhow. Ik moest echter huiswaarst en zwaaide gedag. | |
windwhisper: | Donderdag, november 24, 2011 09:29 |
erg mooi beschreven, de lach, de frons, het zwaaien leven en laten leven warme groet Cobie Goede morgen Wil, door het open venster glimlacht het zonnetje |
|
Mady: | Donderdag, november 24, 2011 08:18 |
Goede morgen wil,spijtig genoeg kan men een mens niet dwingen en kan je niet anders dan hun keuze te aanvaarden. liefs | |
youkie: | Donderdag, november 24, 2011 07:15 |
goede morgen graag gelezen zo als steeds fijne dag |
|
trucker klaas: | Donderdag, november 24, 2011 06:33 |
het gaat voorbij .... fraai ,maar ietwat verdrietig ;) goedemorgen ,klaas |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 november 2011 | ||
Thema's: |