Er is zoveel verdriet
dat niemand weet of ziet
Zoekend om het met iemand te delen
teder vol door elkaar hart strelen
Tranen vallen op de harde steen
ik verberg me, wanneer ik ween
Zoveel verdriet, ik kan haast niet meer spreken
de woorden blijven in mijn keel steken
Ik zit nu stil op een stoel
met mijn verdrietig gevoel
Ik zink weg in mijn dromen
hopend dat het geluk mag weerkomen