Ik klaag en schreeuw,
ik fluister en huil
en savonds wanneer ik geeuw
en wanneer ik van emotie ruil,
wacht ik heel stiekem,
op jullie mening.
Voor een geschreven stem,
wanneer ik alles verdring,
maken de hartbonken alles zenuwachtig,
maken de verwachtingen alles leuk,
en de reacties zijn prachtig,
als een verblinde spreuk.
voor wat ik meestal nodig heb,
voor een glimlach op het gezicht,
door het uitdoen van mijn oogklep,
en ik op jullie goeie advies richt.
(Dank jullie! Jullie zijn mijn steun, mijn advies, mijn troost en een sprankje blijdschap wat zo af en toe nodig heb.)