Een invasie van woorden
probeert de stilte in te sluiten,
maar zoals altijd gaat het mis.
Daarna proberen zij de dingen die de stilte bewonen
in een hoek te drijven,
maar dat lukt ook niet.
En als laatste omsingelt zij de woorden
die met de stilte samenleven,
maar dan gebeurt er
iets onverwachts:
de stilte verandert in een woord
om de woorden die met haar samenleven
beter te kunnen beschermen.
En terwijl de invasie van de andere woorden
Vervluchtig als een heimelijke bries,
wordt de buitenissigheid compleet:
de overgebleven woorden
lijken nu veel meer op de stilte
dan op de andere woorden.