de vogels fluiten toch
een ander lied
de zon schijnt warm
toen niet
lees de woorden
op de stenen
zie de urnen schuilen
in de nissen van de muur
het pad weet
van mijn passen
huilen is altijd
van korte duur
ik kwam voor haar
maar zij deelt met alle zielen
ben aan ze gehecht geraakt
toen zij ons ontvielen
wil melker
02/11/2011
balance-bianca86: | Woensdag, november 02, 2011 18:05 |
Erg mooi beschreven. het serene in de volgende dimensie! groet, balance |
|
ela: | Woensdag, november 02, 2011 15:00 |
Bijzondere bewoording, raakt op de juiste plaats. ela |
|
mucho: | Woensdag, november 02, 2011 10:30 |
een dag om even stil te staan geliefden en anderen die we missen |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, november 02, 2011 10:14 |
graag gelezen weer hoor | |
witteroos: | Woensdag, november 02, 2011 09:19 |
Bijzonder gedicht. Zij/wij delen met allerzielen. Dat ze in rust mogen wederkeren. Fijne dag gewenst. |
|
trucker klaas: | Woensdag, november 02, 2011 06:51 |
het blijft een vreemde vereeniging .... waar we allen genodigd zijn lid te worden :( goedemorgen in de feeststad vandaag :) ,klaas |
|
windwhisper: | Woensdag, november 02, 2011 06:43 |
Ja Wil allerzielen, gossie ik zie mezelf nog op mijn knietjes, ( was nog een kleine meid) aflaatjes verdienen voor de zieltjes in het vagevuur, wie of wat dat ook mocht wezen het blijft toch een bijzonder gebeuren, gezien de nagedachtenis aan deze dag, in heel veel landen een bezoekje aan een graf lieve groet Cobie dank je wel |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2011 | ||
Thema's: |