je dacht
dat niemand om je gaf
je niet gemist zou worden
als jij er niet meer was
in stilte nam je afscheid
van alle die je dierbaar waren
het deed meer pijn
dan je wilde in het echt ervaren
je voelde zekerheid
in het verlopen van de tijd
maar merkte dat de banden
van het leven naar je handen grepen
jij maakte eenzaamheid tot strop
maar die knoop ging steeds kapot
zij keken niet naar boven maar
vol warmte en vertrouwen naar jouw ogen
wil melker
25/10/2011
entropy: | Woensdag, oktober 26, 2011 00:12 |
Mooi Graag gelezen |
|
fredie: | Dinsdag, oktober 25, 2011 14:53 |
voor mij een gedicht dat dus de trabeb stromen, zit even i een dal maar kom eruit liefs Frederika | |
~MeLoDy~: | Dinsdag, oktober 25, 2011 12:06 |
in stilte heb ik dit gelezen... ontroerend !! gr. MeLoDy |
|
trucker klaas: | Dinsdag, oktober 25, 2011 07:09 |
de banden zijn vaak onderschat :( rakend schrijven goedemorgen ,klaas |
|
windwhisper: | Dinsdag, oktober 25, 2011 06:05 |
er staan tranen in mijn ogen warme groet Cobie goede morgen Wil aangrijpend |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 oktober 2011 | ||
Thema's: |