Door briefte
Kan er niks aan doen,
had ook gewild dat het meer was.
Als ik denk aan toen,
aan hoe het was.
Je deed me pijn,
meerdere keren.
Misschien niet zo bedoelt,
maar daden zeggen meer dan woorden.
Weet je, ik ging.
Maar nu, ik ga.
Het heeft geen zin,
je zegt alleen maar, ja.
Dan nu,
doe gewoon wat ik leuk vind.
Dus loop ik door,
tis jammer als het je niks zint.
Maar ja, niet mijn schuld,
ik heb echt wel geduld.
Maar nu is het op,
en sla mezelf steeds voor de kop.
Je gaat maar niet uit me hoofd,
heb je dingen beloofd.
Maar jij mij ook,
en dat leek als rook.
Nu ben ik wel gelukkig,
liefde vond mij.
Zij maakt mij gelukkig,
ze deelt momenten met mij.
Maar moet je wel bedanken,
voor het terug geven van mijn hart.
Heb hem aan haar gegeven,
gelijk bij de start.
Ik wil wel gewoon met je kunnen praten,
je bent nogsteeds een goede vriendin in mijn ogen.
Want ik zal je niet verlaten,
dat is nooit gelogen.
Misschien dat ik je dingen niet meer kan beloven,
maar dat had je eerder moeten bedenken.
Maar ben dankzij jou, in mezelf gaan geloven,
dus zal ik nogsteeds vriendschap schenken.
Maar mijn liefde is voor haar,
zij geeft mij haar liefde.
Toch is het waar,
je zit in mijn gedachten, is wat ik door briefte.
greetz en hou en rustig.