Dit zou zoveel makkelijker zijn
als mijn hart nog geslagen had.
Als de grafsteen onbeschreven
in de winkel lag te wachten op
wie er nu dood zou gaan.
Dit zou leuk zijn als het een spel was.
Als het niet over mij ging, als 'spring'
niet mijn oren raakte - het gebraakte
gewroken 'ik haat je' niet in mij staakte,
stokte en me verbrandde.
Maar de keuze was niet aan mij.
Dat was het nooit. En ooit kom ik terug,
in een ander lijf, een ander gedaante
om het gevoel en hart te vervloeken
tot er opnieuw vuur zal zijn.
mucho: | Donderdag, september 29, 2011 22:10 |
vuurtje?:) ga je mee winkelen ja, ik ga een grafsteen uitzoeken zij die zonder tekst was het spel van het lot en de keuze viel met blauwe plekken en een gehavende aura dool ik door vreemd bestaan |
|
Auteur: Erwin. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2011 | ||
Thema's: |