in de val van torenhoog
wij zijn vergaan
tot stof
opgelost is ons bestaan
in vuur en chaos
onherkenbaar
zelfs de naam is gissen
pas uit dierbare
herinneringen weten ze
de wegen die we gingen
waar we waren
tot ontbinden
in de val van torenhoog
nu rest het monument
dat tranen vloeit langs onze namen
die geen afscheid hebben gekend
wil melker
12/09/2011
fredie: | Maandag, september 12, 2011 20:34 |
jou schrijven is boeiend liefs Fredie |
|
Anneke Bakker: | Maandag, september 12, 2011 12:44 |
Huiveringwekkende beelden gezien in verschillende documentaires, de ene nog heftiger dan de ander. Een zee van tranen zal weer gevloeid zijn bij de herdenking, en kennelijk hebben machthebbers er niet van geleerd. Bijzonder mooi verwoord Wil en met diep respect gelezen Lieve groet Anneke |
|
teun hoek: | Maandag, september 12, 2011 11:18 |
vooral laatste strofe spreekt mij bijzonder aan. h. gr. Teun |
|
karinvangelder: | Maandag, september 12, 2011 11:08 |
prachtig geschreven Wil zo was het helemaal wonderlijk dat het leven gewoon doorgaat misschien ooit met '' minder haat '' liefs x Karin |
|
trucker klaas: | Maandag, september 12, 2011 07:35 |
het zoveelste monument door de onzin van een ander :( het "gebeiteld" zitten was liever bij leven goedemorgen ,klaas |
|
windwhisper: | Maandag, september 12, 2011 05:30 |
even stil, een brok in mijn keel, ik hoor nog die agent roepen "Holy s.h.i.t" ik zie nog de verbijstering, de paniek, het was allemaal zo vreselijk triest om te aanschouwen, mijn kleindochter, ze was toen drie jaar zei "je mag niet dicht bij een raam staan, dan val je er uit, zegt papa" mensen sprongen, je hoorde hun val ja Wil, het is triest en ''t blijft liefs Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 september 2011 | ||
Thema's: |