Tijden in het leven en was bang je kwijt te raken.
Dat is nu toch gebeurt en dus schrijf ik dit in tranen.
Je weet wat ik gezegd heb, bent het meisje van me leven,
Was ik best wel blij al was het maar voor even.
Genieten van jou lippen van jou lag en van je kus.
Je liefde kunnen voelen juist dat gaf mij de rust.
Nu hebben we weer ruzie en echt, dat wil ik dus niet.
Nu hebben we weer ruzie zit me leven vol verdriet.
Hoop dat je ooit gaat inzien dat we bij elkaar horen.
En dat onze liefde niet voorgoed is verloren.
Ik weet nog hoe het begon 18 april 2011.
Het begin was wel goed maar dat was pas de helft.
Nu heb jij een ander en staat hij nu op mijn plek.
Waarom doe ik nog de moeite, ik weet zeker lijk wel gek.
Maar ik weet, op een dag zijn wij weer bij elkaar.
Hoe kan ik dat nou zeggen? Was het nou maar waar.
Geen enkel ander meisje zal mijn liefde nu meer krijgen.
En niemand die zich zelf met jou kan vergelijken