Een wandeling in een nat geregent bos,
Het douw nog op de bladeren van de bomen,
Misschien nog wat mist dat hangt op de grond,
Toch zou ik daar gaan wandelen,
En voor het eerst jou zien in het ochtend douw met een glimlach op je gezicht,
Het maakt even niets meer uit wat er in het leven gebeurd,
Dit moment..
Moet je koesteren met beide handen,
Of het nou het strand is waar we zijn,
Of op een leeg veld.. Het gevoel is the same,
Je bent een soort van engel die me altijd weer zoekt in mijn gedachtes,
Je dwaalt daar een beetje rond, maar blijft altijd in mijn zicht,
Een wijze man vertelde mij eens,
Dat vriendschap zeldzaam is,
En je het met beide handen moet grijpen als het de ware is,
Een moment van droefte.. Een moment van blijheid..
Een moment van houden van.. Een moment van haten..
Wat er ook gebeurd en waar je ook dwaalt,
Blijf in mijn gedachtes.. Blijf in mijn leven.