Ik zie het licht... (songtext)
Daar is hij weer,
met een nieuw verhaal.
En zal ik dit keer,
spreken in moedertaal.
Zijn er dingen die je wijzen,
naar wat zou kunnen.
Jezelf meer bewijzen,
en een ander wat gunnen.
Met de gedachten op vooruitgang,
de blik naar voren.
Al is de weg nog zo lang,
zonder proberen automatisch verloren.
Ik zie het licht...
Maar ook duisternis.
Schrijf in een gedicht...
Wat ik eigenlijk mis.
Wat er zou kunnen zijn,
zing het door in het refrein.
Zou niet weten hoe het zou zijn,
maar het voelen lijkt mij fijn.
Ik zou niet weten wat te doen...
Uren vliegen voorbij.
Maar de verlichting van toen...
Blijft mij steeds bij.
Wat er had kunnen zijn.
Al was ik niet zo dom.
Toch trek ik nu een lijn,
en draai de dingen om.
De onverzekere kleine jongen,
van al die jaren terug.
Toen andere als maar liederren zongen,
achterbaks achter zijn rug.
Hij hoorde alles,
het maakte hem klein.
Maar zo rond als de bal is,
kwam ik terug met een refein.
Ik liet mezelf zien,
wie ik ben.
En dat ik hetzelfde verdien,
omdat ik ook dingen ken.
Ik zie het licht...
Maar ook duisternis.
Schrijf in een gedicht...
Wat ik eigenlijk mis.
Wat er zou kunnen zijn,
zing het door in het refrein.
Zou niet weten hoe het zou zijn,
maar het voelen lijkt mij fijn.
Ik zou niet weten wat te doen...
Uren vliegen voorbij.
Maar de verlichting van toen...
Blijft mij steeds bij.
Wat er had kunnen zijn.
Al was ik niet zo dom.
Toch trek ik nu een lijn,
en draai de dingen om.
Toch komt er zo een eind,
wat weer begint bij het begin.
Heb ik de onzekerheid verkleind,
en doe ik lekker mijn eigen ding.
Zal ik liefde bewaken,
met mijn eigen leven.
Zal ik mijn leven staken,
om het voor een ander te geven.
Geboren in een land,
met Nederlands als moedertaal.
Schrijf ik op de rug van mijn hand,
dit is bijna het einde van het verhaal.
Maar moet wel eerlijk zijn,
we zijn er nog niet.
Hier nog het refrein,
dan pas eindigd dit lied.
Ik zie het licht...
Maar ook duisternis.
Schrijf in een gedicht...
Wat ik eigenlijk mis.
Wat er zou kunnen zijn,
zing het door in het refrein.
Zou niet weten hoe het zou zijn,
maar het voelen lijkt mij fijn.
Ik zou niet weten wat te doen...
Uren vliegen voorbij.
Maar de verlichting van toen...
Blijft mij steeds bij.
Wat er had kunnen zijn.
Al was ik niet zo dom.
Toch trek ik nu een lijn,
en draai de dingen om.
-Schitterende speer, vanuit de buurt van Venetië-