weet je
fluistert de wind
niets
kan zo belangrijk zijn
dat het je rust
zal kunnen verstoren
zolang
het je persoonlijk
niet raakt
kijk naar dat erge
in Noorwegen
die jonge mensen
vermist
of dood
het verdriet van al die overleefden
kijk naar de honger
in de hoorn van Afrika
waar dikbuiken
met wapens
profiteren
door corruptie
en de bevolking
die ze laten kreperen
van de honger
kijk naar de oorlogen
kijk naar Japan
waar geen hand
naar uitgestoken werd
zo vele doden
ik bedoel maar fluistert de wind
een glimlach
en een traan
je zult maar alles
wat je lief hebt
waar je in geloofde
hebben verloren
geloof maar dat er hoop is
als je in je hart
de liefde woont
dan kan toch
zoiets onbelangrijks
je rust niet verstoren