Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 28, 2011 12:43 |
ja kan me voorstellen dat je hem gaat missen er ontbreekt iets he? |
|
Fairouz: | Donderdag, juli 28, 2011 10:51 |
Mooi verhaal teun...zeker zijn ze er wel, je kunt ze tegenkomen zoals Anneke het beleefde en je kunt tijdens een rit naar het ziekenhuis voelen dat er "iemand bij je is "die op je let klinkt zweverig maar toch heus waar gevoeld. Vriendelijke groet uit een zeer aangenaam Groningen, Fairouz |
|
leeuwtje1951: | Donderdag, juli 28, 2011 10:07 |
inderdaad .. een knipoog naar boven .. ze zijn er wel teun .. jammer dat je ze niet ziet en hoort .. het is zo mooi .. eigenlijk bezit iedereen die gave .. alleen .. hoe ga je daar mee om .. de 1 gaat daar in verder en de andere heeft zoiets van .. voor mij hoeft het niet .. misschien dat zij bang zijn voor het onbekende .. mooi omschreven .. fijne dag .. groetje | |
Anneke Bakker: | Donderdag, juli 28, 2011 09:41 |
Jammer van die betonnen engel op de galerij Teun, vertrouw toch maar op de onzichtbare die je altijd en overal beschermd. Ik heb het onlangs mogen ervaren met mijn scootmobiel waarmee ik strandde een aardige blonde jongeman bracht mij met de scoot naar huis, zomaar was daar mijn engel. Mooi gedicht met een knipoog naar Boven. Lieve groet en fijne dag, Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: Erwin | ||
Gepubliceerd op: 28 juli 2011 | ||
Thema's: |