Verboden/Verloren
Verboden/Verloren
Jij fietst van me weg.
Op weg naar je huis en je man.
Was ik maar jouw thuis.
Ik blijf staan omdat ik even niet verder kan.
Mijn bed is eenmaal thuis te leeg.
"Jouw" kant voelt te koud.
Ik zit met mijn gedachten.
Bij de lieverd waar ik van houd.
Mijn ogen zitten vol tranen.
De hoop even bevroren.
Jouw afwezigheid doet pijn.
Ik ben mijn hart aan jou verloren...
Jij fietst van me weg.
Op weg naar je huis en je man.
Was ik maar jouw thuis.
Ik blijf staan omdat ik even niet verder kan.
Mijn bed is eenmaal thuis te leeg.
"Jouw" kant voelt te koud.
Ik zit met mijn gedachten.
Bij de lieverd waar ik van houd.
Mijn ogen zitten vol tranen.
De hoop even bevroren.
Jouw afwezigheid doet pijn.
Ik ben mijn hart aan jou verloren...
Reacties op dit gedicht
| - tinne -: | Zaterdag, juli 16, 2011 11:10 |
| :((( hug |
|
| youkie: | Vrijdag, juli 15, 2011 08:32 |
| goede morgen een liefde die pijn doet liefs |
|
| windwhisper: | Vrijdag, juli 15, 2011 05:51 |
| een verboden liefde, tja altijd moeilijk lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mrbrowneyes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||