Ik durf amper te gaan slapen,
Want jouw leven dringt zich aan me op,
De huiselijke geluiden en etensgeuren,
Alle beelden die ik niet verkrop.
En ik zou zweren dat ik niet heb getekend,
Voor dit stille huis, een leeg koud bed,
Al leek ik me van jou af te sluiten,
Heb ik me hier juist tegen verzet.
Want ik kan niet meer aan jou denken,
Zonder de werkelijkheid te zien,
Lief, het doet niks aan jou af,
Maar je weet dat ik meer verdien.
wervelende regenboog: | Maandag, juli 04, 2011 21:32 |
ja zeker mooi verwoord in zelfvertrouwen en met respect naar de ander groetje wr |
|
David Matser: | Maandag, juli 04, 2011 21:24 |
Mooi verwoord. liefs, |
|
zomerkind: | Zondag, juli 03, 2011 16:49 |
pak waar je recht op heb:) gr eddie |
|
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 juli 2011 | ||
Thema's: |