Ik was pas veertien jaar.
Ik ben pas veertien jaar
en was zonder te denken
laats met mijn leven klaar
Leven had voor mij geen zin
alles ging langs me heen
al praate ze nog zo op me in
Ik had mijn beslissing genomen
en wilde mijn ogen sluiten
voor altijd gaan dromen
Maar toen ik echt na denken ging
leek het alsof ik diep in de nacht
een boodschap van een engel ontving
Ook ik mag gelukkig zijn
en hoop hebben op een leven
met minder verdriet en pijn
Nog zo jong, nog zoveel te beleven
en dat zou ik, in een paar dagen tijd
zomaar op willen geven
Nee, zeg ik nu tegen mijn hart
samen gaan we opnieuw vechten
al is het kruipen naar een nieuwe start
We gaan er voor, en we gaan winnen
al heb ik soms een grote terug val
en weet ik niet meer waar ik moet beginnen
Ik zal deze keer laten zien wie ik ben
en als ik mijn doel heb bereik, Dan weet ik
dat ook ik, geluk in mijn leven ken!
Geschreven 13 november 2008