Missen
Missen,
Het is nu alweer iets meer dan een jaar geleden,
dat de dood bij jou is ingetreden.
Ik mis je nog steeds elke dag,
en regelmatig ben ik nog steeds van slag.
Vaak zijn het momenten, gepaard gaande met tranen,
dan tintelen zelfs al mijn organen.
Dan heb ik het ineens zo intens koud,
maar ja, als iemand sterft, waarvan je zoveel houdt……
Twee jonge kinderen en een man moest je achterlaten,
toen je ons op die dag wel moest verlaten.
Het kon ook niet langer meer, dat wisten we allemaal,
maar zo een jonge moeder, het is toch abnormaal.
Ik heb je beloofd op je sterfbed,
dat ik me voor jouw kids zoveel mogelijk inzet.
Ik probeer er ook te zijn voor je man en de kinderen,
maar ik wil jouw man in de opvoeding niet hinderen.
Ieder doet het tenslotte op zijn eigen manier,
het gaat nu wel wat anders, niet zo regulier.
Ze hebben het zwaar, al wordt er niet over gesproken,
het gezin is duidelijk gebroken.
Je man doet heel erg zijn best,
en geeft de kinderen een liefdevol nest.
Hoewel het voor de kids nu heel anders is,
voelen ze met hun vader, gelukkig een grote verbintenis.
Het is niet makkelijk, zonder jou verder te gaan,
je was een veilige rustplek in mijn bestaan.
Ik mis ons bijna dagelijkse borreluurtje,
aan de voorkant of naast het schuurtje.
Lieve meid, je hebt genoeg moeten doorstaan,
het laatste jaar was voor jou een échte achtbaan.
Ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden,
onze band blijft voor altijd verbonden.
Nini©
250611
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zondag, juni 26, 2011 23:32 |
| de vriendschap en het verdriet leesbaar .... intens schrijven sterkte ,klaas |
|
| ela: | Zondag, juni 26, 2011 19:26 |
| Het verlies is triest, de hulp is fantastisch. ela |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 26, 2011 19:02 |
| In en in triest is dit verlies voor dit gezin. Je hebt het op bijzondere wijze geschreven Nini en ik begrijp dat jij haar ook erg mist. Heel veel sterkte wens ik jou en ook de familie en schrijf het verdriet en gemis maar van je af dan ben je het even kwijt. Lieve knuffel Anneke |
|
| Fairouz: | Zondag, juni 26, 2011 13:23 |
| och en ja, sterkte voor het gezin ! | |
| Fairouz: | Zondag, juni 26, 2011 13:22 |
| Zo, ontroerend en dan ik denk niet dat er tijd zit in rouwverwerken. Als je het nog geen plaatsje kunt geven is dat niet erg toch ? Ik denk : als men je vergeet dan pas ben je gestorven. Je hebt het heel mooi onder woorden gebracht en velen zullen het herkenbaar vinden. Petje af !! Lieve groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niniki | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||