Wie ben ik?
wie ben ik? wat wil ik in het leven?
als ik dat nou toch eens wist dan was het een stuk makkelijker geweest.
mijn ouders ken ik niet en hun kennen mij niet, ik ben alleen en achtergelaten door het lot.
altijd alleen strijden, altijd alleen ergens voor gaan.
dat vermoeid me.. ik heb er geen kracht meer voor..
ik kan amper nog overeind staan, ik ben gevangen door de pijn en haat.
ik kom er niet uit, hoe hard ik ook vecht...
als ik dat nou toch eens wist dan was het een stuk makkelijker geweest.
mijn ouders ken ik niet en hun kennen mij niet, ik ben alleen en achtergelaten door het lot.
altijd alleen strijden, altijd alleen ergens voor gaan.
dat vermoeid me.. ik heb er geen kracht meer voor..
ik kan amper nog overeind staan, ik ben gevangen door de pijn en haat.
ik kom er niet uit, hoe hard ik ook vecht...
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Vrijdag, juni 24, 2011 15:00 |
| ja, het geeft een eenzaam gevoel overal alleen voor te staan, maar het dient ook een doel: om je sterker te maken :) ook al is dat een schrale troost :S herkenbaar ! niet opgeven! sterkte wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marianka | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||