Na de stilte zal ik stormen!
In stilte vertel ik hier,
voor mezelf en mijn plezier.
Als ik zeg,
ben onder weg,
over elke heg,
tot ik uitleg.
Als ik eens wist,
wat nog mist,
heb me vergist,
een levens list.
Als ik niet zag,
wat er lag,
wat ik mag,
elke dag.
Had ik niet geweten,
wat ik was vergeten,
vervlogen met scheten,
en schuilen in keten.
Afgesloten,
totaal gebroken,
onder gedoken,
alles met jezelf besproken.
Maar dat leven,
wat jou is gegeven,
en je hoeft niet te beven,
liefde is ook voor jou beschreven.
Vind het in alles om je heen,
ook al komt het soms als een baksteen,
denk dan gewoon meteen,
wat houd mij op de been.
Zal ik wel,
zal ik niet,
ik ga gewoon wel,
zonder geluk geen verdriet.
Zonder liefde,
is er geen haat.
En zonder haat,
is er geen liefde.
Ik zou dan in het Engels zeggen,
om het simpel uit te leggen.
Love hate, hate love.
Then we will not go above.
Just Love,
Love.
And hate,
hate.
En voor je het weet.
Is je leven anders dan voorheen.
Je merkt het vrij wel meteen.
Mensen zijn vrolijk,
kijken blij.
Vinden het ook niet moeilijk,
te praten met mij.
Maar in donkere tijden,
dat je mensen wil vermeiden.
Wees dan sterk,
en zoek dat beetje geluk.
Beetje liefde uit knutsel werk,
en ze krijgen je niet meer stuk.
Ga je liever even lopen,
genietend van de rust.
Maar ga geen dingen slopen,
dan wordt de woede maar geblust.
Wat ik denk,
denk ik voor mijn eigen.
Nog zoals ik denk,
zal niemand het zelfde verkrijgen.
Want het is mijn eigen,
doen en laten,
dus laat ik mensen maar praten,
laat ik ze kijken,
naar wat ik doe.
Want wat ik doe,
zullen ze niet begrijpen.
Mezelf leren kennen,
opzoek naar boodschappen.
Mijn kennis verwennen,
met feiten en grappen.
Mijn doelen vormen,
door de flow van genot.
Na de stilte zal ik stormen,
krijg je me niet kapot.
-Stralende pijl, vanuit de buurt van Venetiƫ-