Verstevig je stam.
Een tijd geleden,
dacht ik aan het verleden,
en ben ik in het heden,
dik tevreden.
Maar toch zie ik nog knel punten,
net als staande munten,
zal ik iets moeten stunten,
voor het verbeteren van mijn kunsten.
Maar hoe ga ik dat doen?
Ik zou niet weten wat, of hoe?
Ik denk ik zie het wel,
het leven gaat toch zo snel.
Het maakt niet uit wat ik doe,
het is al lang niet meer als toen.
Ik geniet gewoon van wat ik heb,
en kan.
Veranderd het mij van jonge,
naar een man.
Zet ik de periodes buiten,
verander met de tijd.
Filosofeer is vierentwintig/ zeven,
raak ik onverstandigheid kwijt.
Ik zie minuten voorbij gaan,
blijf er bij stilstaan,
laat ik een traan gaan,
het gaat voorbij.
Het gaat voorbij..
O het gaat voorbij...
Het leven gaat steeds sneller,
kijk maar op de teller,
en is er een wijsheid verteller,
we maken een deeltjes versneller.
Laten we dingen nog sneller maken,
verrichten zelfs verschillende taken,
de discipliene gewoon niet te kraken,
nachten door totdat we braken.
Maar ik leer steeds meer,
gewoon elke keer weer.
Als ik kijk naar kinderen hoe snel die leren,
kunnen ze tijden bij mij doen keren.
Ze leren veel sneller dan dat ik deed,
en dan nog zijn er dingen die ik vergeet.
Ik zoek het dieper dan de bron,
en kom weer naar hier waar ik begon.
Gek genoeg maar toch waar,
van begint tot eind is nogsteeds daar.
Je zal me niet geloven,
misschien voel je jezelf bedrogen.
Door mij of door het leven,
waar je jezelf voor zal geven.
Maar niet weet hoe het eindigen gaat,
toch is het feit dat het vast staat.
Bezorg mezelf geen rust,
ik zie het als een must.
Soms zijn er van die tijden,
dat je dingen wilt vermeiden.
Soms heb je van die buren,
die je liefst in brieven naar haters wilt versturen.
Soms heb je van die conflict momenten,
rijdend in die dure auto's chagerijnige krenten.
Maar ik zal niet klagen,
iedereen is een mens.
Ik zal het moeten verdragen,
ik wil toch geen fans.
Neem mij,
zoals ik ben.
Geef mij,
papier en pen.
Zet neer,
een stukje licht.
Elke keer,
in tekening of een gedicht.
Het komt uit mezelf,
zou niet weten hoe en waarom.
Zo zei een kind van elf,
dichten is stom.
Maar wat hij niet weet,
is dat je er van leren kan.
Zodat je denkvermogen kweekt,
maak steviger die stam!