Verhelzen.
Ik winter je zomerzon door wimperranden
huis lente schuchter op je bovenlip – het groent hier
tussen herinneringen tot leven, sprak al
zonder woorden, toverde katjes aan bomen
wilgen spreken van overeenkomsten
in treurgedachten – ik woon hier.
Het kringt zich in houtnerven, verjaart
tot kraaien rimpels krassen rondom ogen
het veert verlicht werelden terug
uiteengelicht schijnt zwart blauwe tonen
want waar is daar, als hier nooit geweest is
tussen armen en hemelzicht.
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2011 | ||
Thema's: |