Zacht veegde jij mijn gedachten van je afTurend naar weiland en wegen, mijn handenraakten je huid wel, maar nietverder dan dat.Schouderophalend beantwoordde jijmijn vragen, woorden waren plotseling overbodiggeworden - ergens tussen de toekomsten thuis.Jij weet ook wel dat ik op reis zou zijn gegaan.Niet meer twijfelen of vrezen, maaropstaan en rijden tot de avond invielof de motor uit.Laten we dan maar gewoon hier blijven.Ik wacht wel op de volgende en droomondertussen de atlas.
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2011 | ||
Thema's: |