Een zucht en een geeuw,
Een hoofd haast niet meer te dragen
Ik vecht er tegen als een leeuw
Want meer kan je niet van me vragen
Ik kan niet meer ik ben gebroken
Al maanden sleept mijn vermoeidheid aan
Ik voel me nergens meer tot aangesproken
Wat heeft mijn lichaam me toch aangedaan
Mijn hoofd kwelt op elk moment
Ik kan haast niet meer blijven staan
Toch ben ik blij dat God me kent
Hij geeft me kracht om door te gaan