Haar naam was Tineke
( je naam kwam in me op na een gedicht van Wil)
er was een dag
dat ik rozen strooide
op elke voetstap die jij nam
richting
de flat
op de Loevesteynlaan
je laatste halte
de flat
nog steeds
zie ik je schaduw
op de stoep
denk aan je horloge
dat bleef tikken
het was tweede kerstdag
zo heel veel jaar gelee
nog steeds
denk ik
had ik iets kunnen betekenen
voor jou
maar nee
je wilde niet verder
het was genoeg
ik strooide rozen
op elk van je laatste
voetstap
in elke roos
een traan
dag meisje
dag Tineke
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2011 | ||
| Thema's: | ||