Ze vertelde over haar leven
Daarmee heeft ze mij haar tranen gegeven
Ik zag het haar herbeleven
En het liet mij beven
Voor even dacht ik dat ik haar was
De weg kwijt, verder zonder kompas
Totdat het de hoop las
En het verleden verbrande in as
Ze wilt zo graag
Zijn wie ze wilt zijn
Zonder verleden
Maar je weet dat het niet kan
Je hebt je hoofd gestoten
Ja, je hebt bezeerd
Zoveel heb je er van geleerd
Nu wordt het tijd dat jij het leven eert
Toch zag ik tranen van diepe rouw
In de ochtendkou
Jij die niets meer kon en wou
Niet meer denkend aan wat komen zou
Daar stonden we dan
In een zee vol van tranen
Hopend dat er iets was
Gewoon iets
Maar er was niets
Het was leeg
Totaal uitgestorven
Gewoon bedorven
Een vallende ster
Één wens
Het kan je leven veranderen
Ik noemde jouw je kwaliteiten
Je fleurde op
Jij bent de bloem die geplukt moet worden
Pluk hem ook zelf
Want dat heb ik al gedaan
Je ruikt verrukkelijk