hallo iedereen! ik ben hier nieuw en zet Part 1 van mijn text deeper than black online, dit is rap maar daarom niet minder waard dan een gedicht met even veel gevoel er zijn 4 parts van deze text en deze komen ook nog online
hier sta ik dan in een stortbui... helemaal alleen
al vele dagen lang brak ik bijna m'n been
kwetsbaar als een kind met een fopspeen
nog nooit was ik voor iemand de nummer 1
verdriet en pijn laten mensen bezwijken
soms moet je in je leven lopen over lijken
maar enkel zo kan je iets bereiken
geef niet op er zijn mensen die op naar je kijken
stel hun niet teleur, ze zijn meer waard dan de eieren van een steur
herinner je de tijd van het rode kleur?
vergeet de tijd van al het gezeur
en denk terug aan het goeie en rozengeur
wat is er toch gebeurt?
alles wordt plots zwart gekleurt
heb laatste tijd al zoveel getreurt
waarom wordt mijn pijn niet bekeken?
waarom wordt ik met het slechte vergeleken?
waarom moet ik m'n gevoelens in een doos steken?
dit is nog niet het moment, de tijd is nog niet verstreken
waar is mooi samen waar wij op leken...
ik wordt door velen vermeden
moet ik nu echt mezelf een zwaard smeden
en me met metaal en staal bekleden
om me te beschermen voor er in de krant komt "overleden"
ik heb al zoveel gestreden
maar nog nooit werdt ik door de duivel bereden
ook al wordt er in m'n hart gekneden
het is nog niet de tijd dat er in wordt gesneden
hoeveel moet ik nog pikken in m'n leven
wat is de tijd genaamt even?
in de kou doe je dit ook maar ik sta uit schrik te beven
waarom ben ik plots zo bang en kwetsbaar?
waarom huil ik plots in het openbaar?
m'n schouder en hoofd voelen zwaar
maarde duivel denkt "ik ben klaar"
maar m'n vinger is een mooi gebaar
fuck het slechte in m'n leven
ik heb niet voor niks m'n emoties in texten geschreven
ik mis de dingen die ik altijd had gekregen
ik voel me al m'n hele leven een eenzaad
een appart geval met eigen levensraad
maar wat anderen denken is iets wat mij niet baat
commercieele hiphop is hetgene wat ik haat
het maakt me zo kwaad, mensen beseffen het te laat!
waar zijn de diepe zinnen
waar zijn de tracks die je voelt van binnen
waar zijn de rhymes die mensen vertrouwen doet winnen
waar zijn de verhalen die ze niet verzinnen
ondertussen kloppen talenten op hun kinnen
geen money in hun zakken
geen stuk vlees om te bakken
wel een pizza slice waar ze een week nat van gaan kakken
het verdiende respect wordt niet genoeg gegeven
wanneer wordt hun een contract aangegeven?
tijd om de boel als bloem te zeven
en de bekenden zullen wegzweven
talenten zullen als brokken overleven
muziek is meer dan cool klinken
door die beoordeeling is het schip aan het zinken
waarom prachtige muziek zo verminken?
ik kan de situatie enkel maar aan geld linken
daarom zijn de zaken zo aan het stinken
en begint alles meer en meer te blinken
muziek is geen modeshow
ook al draag je stof bevestigd met touw
met een mooi verhaal krijg je respect en opbouw
omdat ze niet willen dat je ermee ophoud
je woorden worden door hun vertrouwd
verpest het en het doet pijn als een wond met zout
je raakt alles kwijt
depressie is waar je mee achterblijft
dus hou het bij muziek die over je tong drijft
en fuck de rest als hetgene die uit je kont glijd
trek het door! en het komt niet terug!
© copyright