Ik zie mijzelf in de spiegel.
Mijn ogen stralen.
Maar niet van blijdschap of geluk
Van pijn en verdriet, van gedachtes die door mijn hoofd heen malen.
Ik ben gegrepen.
Gegrepen door bedrog,leugens en intens verdriet.
Maar van de mensen om mij heen
Ben jij de enige die het niet ziet.
Mijn houding.
Het zegt iets over mijn gevoel.
Mijn ogen stralen iets uit.
Maar jij wil niet snappen wat ik bedoel.
Ik ben niet bang voor de toekomst en het leven.
Ik ben niet bang voor de wereld en de waarheid.
Kan je mij vertellen.
Wanneer komt er een einde aan jouw strijd ?
Hoe lang zal ik.
Dit alles nog kunnen dragen ?
Het intense verdriet door jouw en van andere pijnlijke vragen.
Elke nieuwe dag.
Doe je mij veel verdriet en pijn.
Vaak vraag ik mij af.
Waarom kon je niet zoals anderen zijn.
Zonder nare gedachtes.
En zonder gemis.
Jij kan je niet voorstellen.
Wat missen eigenlijk is.
Maar zo'n situatie.
Zit er voor jouw niet in.
Jij heb nu alles wat je wil
En voor mij en de kinderen is het een bittere pil.
Ik zou wel willen vliegen.
Naar de sterren en de maan.
Maar mijn kinderen en een aantal mensen kan ik niet missen
En voor hen wil ik nog lang bestaan.
Richard