Het gemis.
Ze hielden van elkaar, zei het broze meisje, hij de stoere man.
Hij dirigeerde, sloeg de maat, want hij wist alles goed,
zoals een welopgevoede, macho dat wel vaker doet.
Zo leidde hij haar leven, tot in detail, berekend net.
Gewoon perfect maar o zo cool.
Geheel volgens zijn regels, geheel naar zijn gevoel.
Wat hij vergat, die zachte knuffel iedere dag.
Eén ochtend kus, één streling, één warme lieve lach.
En zij miste die tederheid, die ze zo erg graag hebben wou.
Ze klaagde niet, ze onderging, ze was gewoon zijn vrouw.
Rovago 18-03-2011.
echt mucho: | Zondag, maart 20, 2011 13:15 |
ah, ja mooi, levensverhalen van oude mensen ik hoor ze graag liefs, |
|
rovago: | Zaterdag, maart 19, 2011 17:10 |
Mijn buurvrouwtje is 89 ze vertelde mij over haar leven. Dat was zoals in het gedicht. | |
rovago: | Zaterdag, maart 19, 2011 17:07 |
switi lobi: | Zaterdag, maart 19, 2011 15:38 |
Gemis binnen iets, dat zo heel rijk zou kunnen zijn.. :( Triest is dat. Fijn weekend bompa. switi |
|
echt mucho: | Zaterdag, maart 19, 2011 12:02 |
zeg alle muchooooos nogantoe! het is toch wat en nou afwassen!!!!! wat een troep weer:D |
|
windwhisper: | Zaterdag, maart 19, 2011 10:34 |
nou dat klinkt wrang Roger eigenlijk liefdeloos dus lieve groet Cobie goede morgen |
|
trucker klaas: | Zaterdag, maart 19, 2011 07:35 |
een confronterend schrijven voor velen herkenbaar :( goedemorgen ,klaas |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 19 maart 2011 | ||
Thema's: |