Liever dan de elastiekjes in jouw haar, heb ik toch dat gekriebel over mijn gezicht. Jouw haar in mijn ogen, het klinkt zoveel beter dan zo strak opgeknoopt en vast, omdat altijd alles maar strak en vast moet. Dan liever dat dansen op de wind in huis, heen-en-weer-bewegen en dan kijken naar hoe jouw haar naar mij zwaait. Er niet af kunnen blijven omdat ik er niet af wil blijven - en elke keer zul jij een nieuw elastiekje pakken omdat je weet en wilt dat ik met mijn kromme nagelloze vingers over jouw kruin zal gaan. En te mogen proeven van jouw geur, en de geur te ruiken van jouw smaak, een Du riechst so gut uit te mogen kermen, omdat tijd en plaats hier toch al naar de kolere zijn gegaan. De lente te mogen herkennen in bloemetjes in jouw haar - zonder de bijtjes want tijd voor fantasietjes zullen we niet hebben.
Tanga's en slagroom, zulke verhalen zijn om netvliezen te verbranden en slapeloosheid te geven. Zij die geen rare voorwendselen nodig hebben, winnen vaak. Niet altijd, dat snap ik ook wel en ik ken mij meer dan een verliezer. Toch, te mogen dromen over jouw lange haar is voor mij vreugde genoeg. Omdat ooit, iemand, ergens, wél goed genoeg kan zijn.
De vraag is alleen wanneer, wie en waar.