Mijn Wad kent weemoed
ik versta de gulle lach
van haar uitgestrektheid
dat zonder hiaten de boezem vormt
van het grille besef dat al wat is
bezijden de waarheid niets meer is
dan een angel zonder gif
de kwelder haakt haar knopen
in een ritme dat ze weerlegt
in de nagels waarmee de dijk geklonken
is aan het meervoudig land waarvan wij
denken dat het ons toebehoort
het kan niet zijn dat mijn wad
goedlachs en ten overstaan van het volk
als een gladiator ten onder gaat in het met zout
doorweven land, zij is fier en doodt
niet zonder weemoed
Anneke van Dijk-Ploeg: | Zaterdag, maart 05, 2011 13:48 |
stilmakend mooi | |
heidekind: | Vrijdag, maart 04, 2011 16:23 |
wow ,ik zal niet langer spreken ik lees in stille bewondering |
|
Fairouz: | Vrijdag, maart 04, 2011 11:41 |
het woord pareltje mag niet meer ? nu, ik vind dit een parel van schrijven elze... zonnige groet, Fairouz |
|
switi lobi: | Vrijdag, maart 04, 2011 08:45 |
"Wow wow wow" zeggen hart en hoofd. Elze dit is verschrikkelijk prachtig! Dikke kus, switi lobi |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 maart 2011 | ||
Thema's: |