Omdat ook hier alles soms kapot valt
en meer scherven dan schade, omdat pijn
net zo makkelijk mee verhuist in de wagen
en ja, ja, ja ik was gewaarschuwd.
Je hebt de muziek bespeeld, het meer
maakt me bang 's nachts in het donker.
Slapen kan ik hier ook niet, net als eten
op een uitzondering na. In alles alleen
gelaten, verlaten door mezelf.
Heel even doet niets er meer toe
en wil ik dat koude water in mijn longen
om te sterven, maar het ijs weerhoudt me
en zo ga ik weer naar huis, naar huis,
dat ding met die muren en een dak.