ik....
het is net alsof ik stik,
je bent mijn leven, mijn lucht,
jij ging zomaar op de vlucht,
weet je wat ik nu nog steeds niet snap,
je vond me toch zo lief,mooi,goed en knap...
is dat dan allemaal gelogen,
ben je daarom zo makkelijk weggevlogen,
als je er ook maar een woord van hebt gemeend,
hoop ik dat je me ooit weer in je armen neemt,
dat je zecht dat je er verkeerd aan hebt gedaan,
en voor mijn liefde open kan staan,
ja.......
werden jij en ik maar samen oud,
want ik weet.....
je hebt daar ergens een hart van goud.
(ik denk nog steeds aan je mijn butterfly)