Ook al ben ik oud
Jong lijdt ik de grauwe dagen en
Wanhopige nachten door
Zonder enig geschreeuw, gehuil
Al maanden ken ik mijn naam niet meer
Slechts weet ik
Hoe ze mij noemen, af en toe
Al maanden sluit ik
De ogen niet meer, ik hou ze scherp
Geslepen door het mes van
De dagen, dragend in mijn lijf als
Een parasiet
Ook al ben ik niet blind ik zie niets
meer, geboren
Om tegen de muur te
Lopen?
En
Niet te
Hopen?
Ook al hoor ik gezang en geklaag
Zacht en schreeuwend
In de mistige nacht
In de wind
Mijn geweten hoor ik
Niet meer
In mijn weelderige lijf zoek ik al
Jaren lang naar een hart of
Tenminste een nier
van
Passie of ambitie
Ook al vind ik die
Niet meer
?