Dat ik spreek met mijn hart
Wordt vaak met zwakte verward
Sentimenteel gedoe
Maar ik geef niet toe
Het is goed om te laten voelen wat je voelt
Wat je beweegt, wat je met gebaren bedoeld
Ik durf mijn eigen weg in te slaan
En, als de meute recht vooruit snelt, een andere kant op te gaan
De wereld is niet slechts gekleurd, wit of zwart
Ik leef niet naar een god of een boek, ik leef naar mijn hart
Laat merken wat belangrijk voor me is, waar ik voor leef
Het is niet het materialistische maar de mens om wie ik geef
Mijn vrienden, familie en idolen die zorgen dat ik een beter mens wil zijn dan ik ben
Die me een spiegel voorhouden opdat ik mijzelf, mijn sterktes en zwaktes, ken
Dat ik spreek met mijn hart
Wordt vaak met zwakte verward
Maar het hart kan spreken wat de mond nooit zeggen kan
Vele woorden proberen te omschrijven, maar wat zeg ik dan?
Dat ik om iemand geef, ergens van hou, ik kan het zeggen maar het laat zich het best verwoorden
Met een omhelzing of kus, als muziek zonder akkoorden, als tekst zonder woorden
Het lijkt misschien als een weg zonder richting, als een kantine zonder tafels en stoelen
Want je kunt het niet lezen en horen, maar je kunt het des te beter zien, je kunt het voelen