Je vroeg me de boel te kleuren,
op te fleuren, zoals jij dat zegt:
ik kon meer cachet wel gebruiken.
Dus schraap ik verf van jouw gezicht
zie in schaduwlicht je ware tint
grijs, omdat alles in het midden ligt
en blijft, zolang je op oppervlakte drijft.
In consistentie klodder ik maar raak,
als kunstenaar van jouw gelaat
al is alles wat ik maak of doe
toch nooit goed of creatief genoeg.
Ik laat verleden liever vroeger
kwak dikke klodders op het wit,
behoud het zwart voor wat het is.