Beige en wit.
Iets er tussen in.
De muren als een kaft van een boek.
Houd zijn letters binnen in.
Verhalen branden op als een kaars voor het raam.
Wijl het ruizen van de wind buiten mij stil doet staan.
Kijkend naar de volle maan.
Voel ik meer voor dit aardse bestaan.
Melodien om het oor....
en ik blijf zingen in koor.
"Waar de wind ook waait, waar ik mijn hoofd tot rust kan leggen, het leven is mooi............ meer valt er nu even niet
te zeggen!"