... en toen gingen we dalen,
we wisten niet wat er ons te wachten stond,
zouden we het wel halen
terug naar de platte grond ?
We startten in de pletsende regen,
waar was ons verstand,
over steile en glibberige wegen,
in welk avontuur waren we beland ?
We kregen het koud, we waren nat,
en ja, soms gleden we wel eens op ons .....
Maar we lieten ons niet kennen,
we gingen het dalen goed gewennen.
We hebben gegleden, rotsen vermeden,
waterkes overschreden.
We hebben gezucht en gepuft,
we hebben gelachen en gezwansd,
en ja, ons Joske heeft zelfs
" zwischen den bayarische Kühe "
de " Schuhplattler " gedanst.
En toen we dan toch na al dat dalen,
eindelijk de begane grond gingen halen,
oh ! wat deden onze knieën pijn,
maar daar gingen we nu toch niet over klagen,
want we hadden weer eens uitgebreid
in de natuur kunnen zijn.